Nawożenie jesienne to czynność, którą stosujemy już od początku sierpnia aż do końca października. Im wcześniej wykonamy pierwszy zabieg, tym więcej czasu damy naszym roślinom na pobranie składników mineralnych, a tym samym lepiej je przygotujemy do nadchodzącej zimy. W tym roku pogoda jest bardzo ładna i z początkiem października na zewnątrz jest ciepło, dlatego jak najbardziej możemy nadal przeprowadzić zabieg jesiennego nawożenia.
Zanim postanowimy zastosować nawóz mineralny, należy zbadać glebę pod kątem zawartości pierwiastków oraz odczynu pH. Takie próbki zaleca się pobierać raz na 3-4 lata, następnie oddajemy je do Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolnej. Nawozić nie powinno się na zapas ani na oko! Dawkę nawozu ustalamy na podstawie wyników analizy gleby oraz po zapoznaniu się z instrukcją na opakowaniu. Przenawożenie jest tak samo szkodliwe jak niedobór pierwiastków.
Nawożenie mineralne, czyli FOSFOR i POTAS
Jesienią nie stosuje się azotu (N), jest to pierwiastek odpowiedzialny przede wszystkim za przyrost „zielonej masy”. O tej porze roku taki zabieg nie będzie korzystny dla roślin, które powoli szykują się do zimowania. Z racji tego nawozy jesienne, w przeciwieństwie do wiosennych, zawierają niewiele azotu lub wcale. Ich głównym składnikiem jest fosfor (P) i potas (K), potrzebne wszystkim roślinom (owocowym, ozdobnym a także trawnikom) do lepszego zdrewnienia pędów oraz zawiązywania pąków kwiatowych. Pierwiastki wspomagają wzrost korzeni, zwiększają mrozoodporność, tolerancja roślin na niedobór wody oraz składników pokarmowych jest większa w ciężkim okresie tzw. suszy fizjologicznej.
Pożyteczne dodatki
Nawozy jesienne zazwyczaj wzbogacone są dodatkowo o magnez, siarkę, bor, żelazo, miedź, mangan, molibden i cynk. Zasilenie gleby takimi składnikami jesienią gwarantuje ich równomierne rozprowadzenie w podłożu, a następnie zapewnienie roślinom lepszego startu na wiosnę.
Uniwersalne i specjalistyczne
Nawozy jesienne można znaleźć uniwersalne jak i specjalistyczne, czyli takie, które zostały skomponowane dla konkretnej grupy roślin (trawnik, iglaki). Stosuje się je aby w prosty i szybki sposób wprowadzić do gleby wiele składników pokarmowych, które są niezbędne dla roślin. Istnieją także nawozy jednoskładnikowe, którymi uzupełnimy niedobór poszczególnych pierwiastków. Nawóz mineralny należy rozsypać pod roślinami i mieszać je z wierzchnią warstwą gleby, na sam koniec podlewamy. W trakcie zimy granulki zostaną rozłożone i pierwiastki uwolnią się do gleby.
Wapniowanie
Jesień jest idealnym czasem by wziąć się za dostarczanie do gleby wapnia (Ca). Taki zabieg pozwoli podwyższyć odczyn pH gleby, która jest zbyt kwaśna. Uzupełni także niedobry wapnia przyswajalnego dla roślin, poprawi właściwości fizykochemiczne oraz zwiększy przyswajalność fosforu. Wapniowanie należy przeprowadzić w warzywniaku po zbiorach. Nawóz rozsypujemy na powierzchni, przekopujemy i mieszamy z glebą. Do takiego zabiegu najlepiej wykorzystać kredę nawozową, czyli węglan wapnia – nadaje się on zarówno na gleby lekkie jak i ciężkie. Zabieg można realizować po analizie gleby, gdy stwierdzimy zbyt niską wartość pH i dostosujemy dawkę (według opakowania) do konkretnej grupy roślin. Odpowiedni odczyn pH 5,5 – lekko kwaśny jest odpowiedni dla większości upraw ogrodniczych. Zabieg wapniowania jest niezbędny w przypadku, gdy gleba jest zbyt kwaśna lub podczas zakładania trawnika, uprawy warzyw. W przypadku roślin kwaśnolubnych, tj. borówka amerykańska czy wrzosy taki zabieg nie jest w ogóle potrzebny.
Pamiętajmy, że okres przyswajania wapnia przez glebę jest bardzo powolny! Odczyn gleby może się stabilizować nawet do roku czasu. Zabieg wykonujemy co 2-3 sezony, wapń dość wolno przenika do niższych warstw ziemi. Nawozów mineralnych nie mieszamy z nawozem wapniowym. Nie stosujemy również podczas zabiegu wapniowania obornika.
NAWOZY ORGANICZNE
Nawozy organiczne, czyli kompost lub obornik to porcja cennej próchnicy. Zawierają one składniki mineralne, ale nie w takiej ilości jak sztuczne nawozy chemiczne. Nawozy organiczne rozsypuje się na powierzchni ziemi, kompost co roku (10 kg/m2) a obornik co 2-3 lata (5kg / m2). Koniecznie należy pamiętać o przekopaniu go z wierzchnią warstwą gleby, głębokość powinna wynosić 10-20cm, następnie pozostawiamy w tzw. „ostrej skibie” na cały okres zimy. Kompost natomiast zostaje w postaci 10-15 cm ściółki, ewentualnie możemy przekopać. Obornik polecamy stosować w miejscach, gdzie rośliny jeszcze lub już nie rosną. Nie powinien on mieć styczności z korzeniami, jest zagrożenie, że może je „spalić”.
.jpg)
